นอนกรน ไม่ขำ อย่าปล่อยไว้ เสี่ยงตุย

การนอนกรนเป็นอาการที่หลายคนอาจมองข้าม ที่จริงแล้วมันเป็นสัญญาณเตือนของปัญหาทางสุขภาพที่อาจเป็นอันตรายถึงชีวิต สาเหตุหลักของอาการกรนมักเกิดจากการที่ทางเดินหายใจส่วนต้นถูกอุดกั้น ส่งผลให้ลมหายใจไม่สามารถผ่านไปยังปอดได้สะดวก เสียงกรนที่ได้ยินคือการสั่นสะเทือนของเนื้อเยื่อในลำคอที่เกิดจากลมหายใจไหลผ่านช่องแคบอย่างไม่ราบรื่น

ในบางกรณี การนอนกรนอาจนำไปสู่ภาวะหยุดหายใจขณะหลับ Obstructive Sleep Apnea หรือ OSA ซึ่งเป็นภาวะที่คนที่เป็นอาจหยุดหายใจเป็นช่วง ๆ ระหว่างที่นอนหลับอยู่ หากไม่ได้รับการรักษา อาจนำไปสู่ปัญหาสุขภาพร้ายแรง เช่น โรคหัวใจ ความดันโลหิตสูง และโรคหลอดเลือดสมอง

ภาวะหยุดหายใจขณะหลับกับการนอนกรน (OSA)

ภาวะหยุดหายใจขณะหลับเกี่ยวข้องโดยตรงกับการนอนกรน เนื่องจากการนอนกรนเกิดจากการอุดกั้นของทางเดินหายใจ เช่น โคนลิ้นหรือเพดานอ่อนที่หย่อนคล้อย ส่งผลให้ช่องทางเดินหายใจแคบลงจนลมหายใจไม่สามารถผ่านได้สะดวก

ภาวะนี้พบได้บ่อยในคนที่มีปัญหาการนอนกรน โดยเฉพาะในคนที่มีการอุดกั้นของทางเดินหายใจอย่างรุนแรง ซึ่งนอกจากจะส่งผลให้การหายใจติดขัดแล้ว ยังเพิ่มความเสี่ยงต่อภาวะสมองขาดออกซิเจนในขณะหลับด้วย

คำแนะนำ: หากคุณหรือคนใกล้ตัวมีอาการนอนกรน ควรรีบเข้ารับการตรวจสุขภาพการนอนหลับ (Sleep Test) เพื่อวินิจฉัยและประเมินความรุนแรงของปัญหา พร้อมรับคำแนะนำสำหรับแนวทางการรักษาที่เหมาะสม

ประเภทของการนอนกรน

การนอนกรนสามารถแบ่งออกเป็น 2 ประเภทหลัก ได้แก่

• การนอนกรนทั่วไป
  • ไม่มีภาวะหยุดหายใจขณะหลับร่วมด้วย
  • ส่งผลต่อความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง เช่น การสร้างความรำคาญหรือปัญหาในชีวิตคู่
• การนอนกรนที่เกิดภาวะหยุดหายใจขณะหลับร่วมด้วย (OSA)
  • เกิดจากการอุดกั้นของทางเดินหายใจอย่างรุนแรง
  • ส่งผลให้ระดับออกซิเจนในเลือดลดลง ส่งผลกระทบต่อการทำงานของอวัยวะต่าง ๆ เช่น สมอง หัวใจ และระบบไหลเวียนโลหิต

ระดับความรุนแรงของการนอนกรน

การนอนกรนแบ่งออกเป็น 3 ระดับตามความรุนแรง

1. ระดับที่ 1
   • กรนไม่บ่อย เสียงเบา ไม่ส่งผลต่อสุขภาพร้ายแรง
2. ระดับที่ 2
   • กรนบ่อยครั้ง มีโอกาสเกิดภาวะหยุดหายใจขณะหลับระดับเล็กน้อยถึงปานกลาง
   • อาจรู้สึกนอนเท่าไหร่ก็ไม่พอ ง่วงเพลียในเวลากลางวัน
3. ระดับที่ 3
   • กรนเป็นประจำทุกคืน เสียงดังมาก
   • เสี่ยงต่อภาวะหยุดหายใจรุนแรง อาจเกิดอาการสมองขาดออกซิเจน

ข้อมูลเพิ่มเติม: ความรุนแรงของภาวะหยุดหายใจขณะหลับสามารถวัดได้จากดัชนี Apnea-Hypopnea Index (AHI) โดยแบ่งออกเป็น 3 ระดับ ได้แก่ ระดับน้อย (5-14 ครั้ง/ชั่วโมง), ระดับปานกลาง (15-29 ครั้ง/ชั่วโมง) และระดับรุนแรง (มากกว่า 30 ครั้ง/ชั่วโมง)

ทำไมนอนกรนต้องรักษาที่ VitalSleep Clinic?

ที่ VitalSleep Clinic เรามีแพทย์เฉพาะทางด้านการนอนหลับที่ได้รับการรับรองจาก American Board of Dental Sleep Medicine พร้อมเทคโนโลยีและการรักษาที่หลากหลาย เช่น:

การใช้อุปกรณ์ทันตกรรม (Oral Appliance)

การใช้คลื่นความถี่วิทยุ (Radiofrequency หรือ RF Bot) การบำบัดกล้ามเนื้อใบหน้า (Myofunctional Therapy)

ภาวะหยุดหายใจขณะหลับวัดได้อย่างไร?

ในทางการแพทย์ เราสามารถวัดระดับความรุนแรงของภาวะหยุดหายใจขณะหลับด้วยค่า Apnea-Hypopnea Index (AHI) โดยแบ่งระดับความรุนแรงออกเป็น

• ระดับน้อย (Mild): 5-14 ครั้ง/ชั่วโมง
• ระดับปานกลาง (Moderate): 15-29 ครั้ง/ชั่วโมง
• ระดับรุนแรง (Severe): มากกว่า 30 ครั้ง/ชั่วโมง

ค่า AHI ใช้ร่วมกับการวัดระดับออกซิเจนในเลือด เพื่อประเมินผลกระทบต่อสุขภาพ

การตรวจ Sleep Test สำคัญอย่างไร?

การตรวจ Sleep Test หรือการตรวจวิเคราะห์การนอนหลับ (Polysomnography) ถือเป็นขั้นตอนสำคัญในการวินิจฉัยปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการนอนหลับ โดยเฉพาะการนอนกรนและภาวะหยุดหายใจขณะหลับ (Obstructive Sleep Apnea หรือ OSA) ซึ่งเป็นปัญหาที่ส่งผลกระทบอย่างมากต่อสุขภาพร่างกายและจิตใจ การตรวจ Sleep Test ช่วยให้แพทย์สามารถระบุสาเหตุและระดับความรุนแรงของปัญหาที่เกิดขึ้น เพื่อวางแผนการรักษาได้อย่างแม่นยำและเหมาะสมกับแต่ละบุคคล

ขั้นตอนในการตรวจ Sleep Test

การตรวจ Sleep Test จะมีการติดตั้งอุปกรณ์วัดสัญญาณทางร่างกายระหว่างที่คุณนอนหลับ เช่น

1. วัดการทำงานของสมอง (EEG): เพื่อตรวจสอบการทำงานของสมองในระหว่างการนอนหลับ
2. วัดการหายใจ: ตรวจดูการไหลของลมหายใจและภาวะการหยุดหายใจ
3. วัดการเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อ (EMG): เพื่อประเมินภาวะเกร็งหรือการหย่อนคล้อยของกล้ามเนื้อ
4. วัดระดับออกซิเจนในเลือด: เพื่อตรวจว่ามีการลดลงของระดับออกซิเจนระหว่างนอนหลับหรือไม่
5. วัดการเต้นของหัวใจ (ECG): เพื่อตรวจสอบว่าการหยุดหายใจมีผลกระทบต่อระบบหัวใจและหลอดเลือดหรือไม่

ประโยชน์ของการตรวจ Sleep Test

1. ช่วยวินิจฉัยความผิดปกติ: สามารถระบุได้ว่าการนอนกรนของคุณมีภาวะหยุดหายใจร่วมด้วยหรือไม่ และปัญหาดังกล่าวมีระดับความรุนแรงเพียงใด
2. วางแผนการรักษา: การตรวจนี้ช่วยให้แพทย์เลือกวิธีการรักษาที่เหมาะสม เช่น การใช้อุปกรณ์ CPAP การรักษาด้วยอุปกรณ์ทางทันตกรรม (Oral Appliance) หรือการผ่าตัด
3. ป้องกันโรคร้ายแรง: การตรวจ Sleep Test ช่วยป้องกันผลกระทบต่อสุขภาพในระยะยาว เช่น โรคหัวใจ ความดันโลหิตสูง และอาการสมองขาดออกซิเจน
4. เพิ่มคุณภาพชีวิต: เมื่อปัญหานอนกรนและการหยุดหายใจได้รับการรักษา จะช่วยให้คุณมีคุณภาพการนอนหลับที่ดีขึ้น ลดความง่วงในตอนกลางวัน และเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน

ผลกระทบของการละเลยการรักษาการนอนกรน

การปล่อยให้อาการนอนกรนเรื้อรังโดยไม่ได้รับการรักษา อาจนำไปสู่ผลกระทบร้ายแรง เช่น

• การเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคเรื้อรัง เช่น เบาหวาน โรคหัวใจ และหลอดเลือด
• ความเครียดและซึมเศร้าจากการพักผ่อนไม่เพียงพอ
• คุณภาพชีวิตที่ลดลงจากความเหนื่อยล้าและปัญหาสุขภาพเรื้อรัง

สรุป

การนอนกรนไม่ได้เป็นเพียงปัญหาเสียงรบกวน แต่ยังเป็นสัญญาณเตือนของปัญหาทางเดินหายใจที่อาจนำไปสู่ภาวะหยุดหายใจขณะหลับ (OSA) ซึ่งมีผลกระทบร้ายแรงต่อสุขภาพ เช่น โรคหัวใจ สมองขาดออกซิเจน และความดันโลหิตสูง อาการกรนสามารถเกิดได้จากการอุดกั้นทางเดินหายใจและแบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ การกรนธรรมดา และการกรนที่มีภาวะหยุดหายใจร่วมด้วย

หากคุณหรือคนใกล้ชิดมีปัญหานอนกรน ควรเข้ารับการตรวจ Sleep Test เพื่อวินิจฉัยและวางแผนการรักษาที่เหมาะสม เช่น การใช้อุปกรณ์ทางทันตกรรม (Oral Appliance) หรือการรักษาด้วยคลื่นความถี่วิทยุ (RF) การปล่อยให้อาการเรื้อรังโดยไม่รักษา อาจส่งผลกระทบต่อสุขภาพและคุณภาพชีวิตในระยะยาว